Pyszczak Złocinsty

                      
Melanochromis auratus został odkryty w jeziorze Malawi w 1897 r. przez Boulengera.Melanochromis auratus to pyszczak legenda, gatunek którego chce hodowac wielu akwarystów. Pierwszy człon nazwy łacińskiej oznacza przynależność do rodziny; Melanochromis znaczy, że ryba posiada na ciele kolor czarny, melano czarny, chromis kolor. Drugi człon; auratus oznacza złocisty. Jednak, mimo wspaniałego ubarwienia i specyficznych zachowań, nie jest to ryba dla początkujących w akwarystyce afrykańskiej, a już w szczególności ogólnej akwarystyce. Jest to bowiem jeden z najbardziej agresywnych gatunków z grupy Mbuna.Pyszczaki złociste dorastają do ok. 12 cm.Samica: Dominującym kolorem ciała jest żółto-miodowy. Ciągnie się on od brzucha aż do pierwszego, srebrnego, podłużnego pasa. Nad nim ciągnie się kolejny, od początku płetwy ogonowej aż do złączenia się z biegnącym z drugiej strony ciała pasem, na głowie ryby. Pas ten jest koloru ciemnobrązowego, patrząc pod odpowiednim kątem wydaje się, że jest on pokryty jakby delikatnym meszkiem. Ponad nim znajduje się kolejny, znowu w kolorze srebrnym, później cienki pas żółty, srebrny, czarny. Na grzbiecie ciała jest w kolorze jasnożółtym. Płetwa ogonowa jest żółto-srebrna, z czasem tylko w odcieniach żółtego. Posiada układ ciemnych plam, charakterystyczny dla danego osobnika, z tym, ze największe plamy znajdują się na górnej części, z mniejsze, na dolnej. Płetwa odbytowa posiada na dole ciemną pręgę, za którą mogą być małe, żółte atrapy jajowe. Spodnia część ciała jest w kolorze nieco jaśniejszym od boków ciała. Płetwa grzbietowa jest w kolorze kremowym, z ciemnobrązowym pasem. Zakończona jest delikatną linią, w kolorze złoto-miodowym. Gdy ryba się denerwuje, pasy złoto-białe mogą nabierać koloru różowego. Samiec: Samiec jest jakby negatywem samicy. Dominującym kolorem jest czarno-brązowy, z wiekiem mogący nawet przybierać odcienie ciemnego fioletu. Układ pasów na ciele jest podobny, od dołu czarny, bardzo cienki srebrny, żółty, srebrny, czarny, srebrny, żółty, srebrny, czarny. Często różnice między srebrnym a żółtym się zacierają. Płetwa ogonowa także posiada plamy, których wielkość maleje wraz z odległością od ciała ryby. Pod brzuchem i koło pyska ciało jest w kolorze jasnym, połyskującym srebrem. Płetwa odbytowa jest w kolorze ciemnożółtym, z akcentami czarnego i z kilkoma dużymi atrapamia jajowymi, koloru jaskrawo-żółtego. Kolory wzmacniają swoją intensywność i ciemnieją podczas walki i tarła.
Młode mają ubarwienie prawie takie samo jak samica. Różnice polegają na mniejszej ilości plam na płetwie ogonowej, bardziej równych liniach pasów na ciele, braku atrap jajowych i lekko opalizujących krawędziach płetw.Po 1-2 godzinnym tarle samica składa ziarna ikry na kamień lub liść, w liczbie 30-35 sztuk. Samica przetrzymuje ikrę w pysku przez 24-30 dni, ale w niektórych przypadkach okres ten przedłuża się jeszcze o parę dni. Po urodzeniu młode mają po 10 mm długości. Samica dba o nie, w razie niebezpieczeństwa i przed nocą udziela mu schronienia we własnym pysku.

Zalecany jest akwarium o długości minimum 100 cm i pojemności minimum 150 litrów.